از طریق تجزیه و تحلیل اصل ساختاری شیر توپی خط لوله ثابت، مشخص شد که اصل آببندی با استفاده از اصل "اثر پیستون" یکسان است و فقط ساختار آببندی متفاوت است.
مشکل نشتی در شیرآلات در کاربرد، عمدتاً در درجات مختلف و اشکال مختلف بروز میکند. با توجه به اصل آببندی ساختار و نصب و تحلیل کیفیت ساخت، علل نشتی شیرآلات به شرح زیر است.
۱. کیفیت نصب و ساخت شیرآلات دلیل اصلی است
در مراحل نصب، به سطح آببندی شیر و حلقه نشیمنگاه آببندی توجه نشده و سطح آببندی آسیب دیده است؛ نصب تکمیل شده، لوله و حفره شیر به طور کامل دمیده نشده، تمیز نشده است، در حین کار، سرباره جوشکاری یا شن بین گوی و حلقه نشیمنگاه آببندی گیر کرده است که منجر به خرابی آببندی میشود. در این حالت، در مواقع اضطراری، سطح آببندی بالادست باید به طور موقت با مقدار مناسب درزگیر تزریق شود تا نشتی کاهش یابد، اما نمیتواند مشکل را به طور کامل حل کند، در صورت لزوم، سطح آببندی شیر و حلقه نشیمنگاه آببندی باید تعویض شوند.
۲. دلایل پردازش مکانیکی شیر، جنس حلقه آببندی و کیفیت مونتاژ
اگرچه ساختار شیر ساده است، اما تقاضای زیادی برای محصولات با کیفیت پردازش مکانیکی وجود دارد، اما کیفیت پردازش آن مستقیماً بر عملکرد آببندی تأثیر میگذارد. فاصله بین حلقه نشیمنگاه آببند و مجموعه نشیمنگاه حلقه و سطح هر حلقه باید به طور دقیق محاسبه شود و زبری سطح مناسب باشد. علاوه بر این، انتخاب ماده نرم آببند نیز بسیار مهم است، نه تنها باید مقاومت در برابر خوردگی و سایش را در نظر گرفت، بلکه باید خاصیت ارتجاعی و سختی آن را نیز در نظر گرفت. اگر خیلی نرم باشد، بر قابلیت خودتمیزشوندگی تأثیر میگذارد. اگر خیلی سخت باشد، به راحتی میشکند.
۳. انتخاب منطقی با توجه به کاربرد و شرایط کاری
عملکردهای آببندی و ساختارهای آببندی شیر با استفاده از موقعیتهای مختلف متفاوت است، فقط در موقعیتهای مختلف باید شیر متفاوتی انتخاب شود تا اثر کاربردی ایدهآل حاصل شود. به عنوان مثال، در مورد خط لوله گاز غرب-شرق، شیرهای توپی خط لوله ثابت با آببندی دو جهته باید تا حد امکان انتخاب شوند (به جز شیرهای توپی مداری با آببندی اجباری که گرانتر هستند). به این ترتیب، اگر آببندی بالادست آسیب ببیند، آببندی پاییندست همچنان میتواند کار کند. در صورت نیاز به قابلیت اطمینان مطلق، باید یک شیر توپی با آببندی اجباری انتخاب شود.
۴. برای شیرهایی با پیکربندیهای آببندی مختلف، باید روشهای مختلف بهرهبرداری، نگهداری و سرویس اعمال شود.
برای شیرهایی که نشتی ندارند، میتوان شیر را قبل و بعد از هر بار کارکرد یا هر 6 ماه یکبار به مقدار کم در محل ساقه و دریچههای تزریق درزگیر با مقداری گریس پر کرد و فقط در مواردی که نشتی رخ داده یا نمیتوان آن را به طور کامل آببندی کرد، مقدار مناسبی از درزگیر تزریق میشود. به دلیل ویسکوزیته بالای درزگیر، اگر شیر به طور معمول با درزگیر پر نشود، بر اثر خود تمیز شوندگی سطح کروی تأثیر میگذارد، که اغلب نتیجه معکوس میدهد و مقداری شن ریز و سایر آلودگیها را بین درزگیر قرار میدهد و باعث نشتی میشود. برای شیرهایی با درزگیر دو طرفه، در صورت اجازه شرایط ایمنی محل، فشار در حفره شیر باید به صفر برسد تا از آببندی اطمینان حاصل شود.
زمان ارسال: ۲۳ فوریه ۲۰۲۳